Het spel wordt leuker wanneer je in de grote leagues komt. Neem Kobe en Jordan. In tegenstelling tot de meeste spelers, behielden zij hun insane werkethiek toen ze in de NBA kwamen. Ga "The Last Dance" kijken of luister naar de Founders-afleveringen over Kobe en Jordan om hun mentaliteit te begrijpen. Ze zagen andere spelers afhaken nadat ze "het gemaakt" hadden en begrepen dat zij zouden opruimen en kampioenschappen zouden winnen. Ze werkten simpelweg harder dan iedereen. Waren ze geboren met enige vaardigheid? Ja, maar er zijn veel lange jongens die kunnen basketballen. Ze werkten totdat hun lichamen stopten. Dag in, dag uit. Ze werkten om hun ambacht te perfectioneren. Ze hielden zo veel van het spel dat ze zich niets anders konden voorstellen. Zowel Kobe als Jordan waren er niet om een paar seizoenen te spelen en dan weer te stoppen. Ze waren er voor de liefde voor het spel, strevend naar grootsheid. De meeste mensen spelen kortetermijnspellen en optimaliseren voor een arbitrair "gemaakt" cijfer. Het is opmerkelijk hoeveel concurrentievoordeel het is om een tijdshorizon te hebben die langer is dan 1-2 jaar (h/t Ben van ParaFi). Ik denk niet dat je je realiseert hoe het voelt om in je vroege 20s met pensioen te gaan. Vroeg met pensioen gaan klinkt geweldig - totdat je het probeert. Vergeet niet dat je verlangde naar de zomervakantie, en daarna je vrienden miste na een paar weken? Dat gebeurt ook in het leven. Ik heb het overal in crypto gezien: mensen bereiken een bepaald bedrag, cashen uit, en voelen zich onmiddellijk verloren. Met pensioen? Met pensioen van wat? Het spel dat ik liefheb? Ik ga pas met pensioen als ik dood ben! Wat je wilt is financiële vrijheid. Je tijd bezitten om het spel ononderbroken en zonder gedwongen fouten te kunnen spelen. In de zoektocht naar financiële vrijheid, wees voorzichtig met het verankeren van je identiteit aan een arbitrair financieel cijfer. Als je geen sterk gevoel van identiteit hebt dat onafhankelijk is van je netto waarde, blijf je dat doel verplaatsen en diep ontevreden zijn. Ik heb dit op de harde manier geleerd. Vind betekenis en relevantie in het spel. Als het niet langer leuk is, ga dan terug naar je vroegste herinneringen om jezelf te herinneren waarom je van het spel houdt. Als je geen betekenis kunt vinden, zoek dan een ander spel om te spelen. Het leven is te kort om spellen te spelen die je niet leuk vindt. Als je niet van het spel houdt, zul je niet hard werken en waarschijnlijk niet winnen. En zeker, heb een sterk gevoel van eigenwaarde om hard te onderhandelen en betaald te worden voor je bijdragen. Maar laat je niet afleiden door een obsessie met geld, een bepaalde levensstijl, of iets anders van het spel dat je liefhebt. Toen ik stopte met het waarderen van mezelf op basis van mijn netto waarde, ontdekte ik schrijven en andere passies. Het was een noodzakelijke reset om mijn fundament te versterken en mijn passie voor het spel dat ik liefheb: investeren, opnieuw aan te wakkeren. Nu ik Inversion aan het bouwen ben, kan ik je vertellen dat de meeste mensen die ik heb geïnterviewd niet optimaliseren voor geld. Ze optimaliseren voor relevantie. Mensen geven er de voorkeur aan om minder betaald te krijgen en zich relevanter te voelen. Vind een spel dat je leuk vindt, waar je je relevant voelt, en krijg ervoor betaald. Ah, dat is de gouden staat van Ikigai. Moge jullie het allemaal vinden!