We zijn gedomesticeerd. Omgevormd tot vee. Gevoed met verwerkte informatie, gehuisvest in betonnen dozen, getraind om schema's te volgen die door anderen zijn vastgesteld, geconditioneerd om afhankelijk te zijn van systemen in plaats van van onszelf. Maar er is iets ouds aan het ontwaken. Een primaire intelligentie die onze voorouders duizenden jaren in leven hield, instincten die we nu hebben begraven onder de zogenaamde "beschaving". De moderne jager volgt geen dieren, hij volgt kansen. Hij verzamelt geen bessen, hij verzamelt activa. Hij bouwt systemen. Maar de kerninstincten zijn nog steeds hetzelfde. Zelfredzaamheid. Hulpbronnenbewustzijn. Patroonherkenning. Risico-evaluatie. Directe actie wanneer de kans zich voordoet. Jager-verzamelaars wachtten niet op toestemming om te eten. Ze vroegen niet aan autoriteiten waar ze water konden vinden, of zelfs, smeekten niet om toiletpapier. Ze hadden geen instellingen nodig om hun overlevingsstrategieën te valideren. Alleen koude, harde instincten opgeroepen: aangepast aan de omstandigheden, en bewogen wanneer nodig. Dat is waar we naar terugkeren. Niet fysiek jagen en verzamelen, maar mentaal. Spiritueel. Financieel. De toekomst is niet meer beschaving. Het is betere wildheid.