Mensen daarbuiten vangen messen op pumpfun en voelen zich beloond nadat de token letterlijk alleen maar is gedaald de afgelopen paar dagen, constant max verkopen. Hoewel dat potentieel een waardevolle trade kan zijn, is de vraag waarom je op de moeilijke modus wilt spelen? Er zijn veel andere munten die meer PvE zijn zonder oprichters die miljarden uit de economie hebben gehaald en zonder letterlijk fullstack hitlering van hun tassen op jouw hoofd. Het is alsof je probeert te shorten in een bullmarkt, ja, je kunt een spike/mean reversion trade krijgen en misschien 2-5% op een major vangen, maar het is makkelijker om gewoon long te blijven en je geen zorgen te maken over dingen. Je hebt een beperkte aandachtsspanne en een beperkte hoeveelheid energie/tijd per dag. Hetzelfde geldt voor mensen die constant in bearmarkten handelen en proberen een bodem te timen of wat dan ook, zoals bloed uit een steen trekken. Het kan je "street cred" geven, maar de enige street cred waar je om zou moeten geven is je eigen bankrekening.

mensen doen echt alsof er maar 1 munt is waar je geld mee kunt verdienen of zo, en dit is exclusief het hele verhaal met de oprichter en wat dan ook. Als de munt eruitziet alsof hij geboden wordt, bied dan, als het eruitziet alsof hij zichzelf aan het verneuken is, ga dan weg met een kleine L, en kijk dan naar andere dingen die goed lijken. Proberen om gewoon een alt te verhandelen voor de vermeende "glorie" is de domste shit ter wereld.

De hele tijd dat ik me vandaag op pumpfun concentreerde, had ik me kunnen richten op het verhandelen van de munt die daadwerkelijk iets deed (ETH) en dat zou veel meer lonend zijn geweest, zowel vanuit monetair oogpunt als vanuit het "hoe schoon het verhandeld werd" oogpunt. Vergeet dit niet: wanneer je je op 1 ding concentreert, is het niet 1 ding dat je krijgt, het zijn al die andere dingen waar je geen aandacht aan besteedt terwijl je al je ogen op dat ding hebt.