Momenten van het Onbekende. 103 19 juli om 20:57 in Fort Lauderdale, Florida Het was tijd om de reis voort te zetten. Een paar nachten van comfort achterlaten om weer op pad te gaan. Van familie naar familie; Van Ethans naar mijn eigen bloed. We gingen mijn tante Lisa in Fort Lauderdale bezoeken, wat niet zo ver van Sarasota was. Lisa was altijd een vreugde om bij te zijn. Iemand die je aan het lachen kan maken, en soms kan laten huilen. We arriveerden in de avond voor een Italiaans diner, zoals we altijd doen. Ze vertelde ons alles over de laatste drama's en zaken op haar nieuwe werk. Toen we terugkwamen in haar appartement, begon het laat te worden en had ze een lang telefoongesprek met een jongen die haar problemen bezorgde en geen idee had dat hij een grote boete voor zijn vrachtwagen zou krijgen. Ik begon ongeduldig te worden omdat we de shoot van de dag nog niet hadden gedaan. Er waren kinderen die speelden in deze lange witte gang die naar haar deur leidde en ik dacht dat dit de juiste plek was waar we de kunst zouden maken. Een van de kinderen schoot in en uit het beeld terwijl hun moeder hen riep. In het begin was hij in de opname, toen wachtte ik tot hij weer naar huis ging. De gang was leeg en de opname ook. Lisa beëindigde het gesprek en kwam naar buiten. Ze kuste de mezuzah bij de ingang van de deur met haar vingertoppen. Lisa was mijn favoriete Joodse neef en eigenlijk een zus voor mijn moeder. We hebben samen zoveel meegemaakt! Toen mijn moeder, Gabrielle, 10 jaar geleden overleed, beloofde ze mij en mijn zus, Marisa, dat ze als een moeder voor ons zou zijn. Ze werd in de loop der tijd gracieus een rolmodel als matriarch voor ons, en tot op de dag van vandaag. Ze leerde me alles over de familie aan de kant van mijn moeder, een ontbrekende schakel in het DNA en de geschiedenis van mijn stamboom die ik dankzij haar herinneringen kon leren en herstellen. Lisa was de bewaker van onze wijsheid uit het verleden, ze kende alle verhalen van de Sterns en Rimbergs. Ik realiseerde me dat het alleen is wanneer je de juiste vragen stelt, dat je gebeden beantwoord zullen worden. God zegene je, Lisa, en bedankt dat je opkwam en ons herinnerde hoe belangrijk familie is, zelfs wanneer we een van onze eigen verliezen die ons opvoedde en het dichtst bij ons hart bracht. Niet naar de dood, maar naar God. Als een beschermengel. Ik hou ervan te geloven dat mama nu mijn Aartsengel Gabriel is, die me beschermt en leidt door het leven vanuit de geestelijke wereld. Dank je, Mama.