W ciągu ostatnich 5 lat GLP1 zwiększyły kapitalizację rynkową spółek Eli i Novo o 1 bln USD. To 3x+ kapitalizacja rynkowa stworzona przez wszystkie startupy biofarmaceutyczne w ciągu ostatnich 30 lat łącznie. Jest to trochę oznaką ekosystemu startupów biotechnologicznych. Jest wiele leków za 1 bilion, a nawet 10 bilionów dolarów do wynalezienia, po prostu ich nie finansujemy. Nie z niczyjej winy branża biotechnologiczna utknęła w lokalnych maksimach wydajności. W obliczu niższych mnożników niż w sektorze technologicznym, fundusze biotechnologiczne muszą oferować LP coś innego niż prosta wielokrotność, a jedynym innym poziomem jest szybsza płynność. Biotechnologia radzi sobie z tym dobrze, przy czym średni wiek firm biotechnologicznych w momencie IPO jest o 2 lata młodszy niż firm technologicznych w momencie IPO (~5,5 roku w porównaniu z 7,5 roku). Oznacza to, że fundusze biotechnologiczne muszą wspierać firmy, które mogą wejść na giełdę w ciągu kilku lat. Wymóg ten ogranicza rodzaje spółek finansowanych przez fundusze biologiczne do gier typu "zakłady liniowe" (w których kupuje się po pewnym rozsądnym wielokrotności w oparciu o bieżące wyniki itp.). Jak powie Ci każdy doświadczony zarządzający funduszem venture capital, portfel zakładów liniowych osiąga gorsze wyniki niż portfel zakładów asymetrycznych. Niestety, żadna firma nie jest w stanie złamać tego modelu, ponieważ żadna firma nie jest jedynym sponsorem rentowności firmy. Musisz polegać na ekosystemie partnerów kapitałowych. Jeśli więc jesteś jedyną firmą, która wykreśla i finansuje spółki asymetryczne, nikt się nie pojawi, aby sfinansować firmę niższego szczebla, a cały Twój portfel upadnie. Z tego powodu uważam, że największe inwestycje w bio w nadchodzącej dekadzie będą w większości wspierane przez fundusze ogólne, a nie biofundusze. *Należy pamiętać, że utrwali to trend, w którym fundusze sektorowe osiągają gorsze wyniki niż fundusze ogólne (w podziale na branże i geografię!).