از آن‌جا که پهلوی خود را به‌عنوان یک چهرهٔ پدرانه معرفی کرده، لازم است نکته‌ای را که پیش‌تر گفته بودم تکرار کنم: این گفتمانی خطرناک و غیردموکراتیک است. استعارهٔ «رهبر به‌مثابهٔ پدر» یا در جوامع فئودالی به‌کار می‌رود یا در جوامع فاشیستی. در یک دموکراسی لیبرال، رهبر پدری نیست که از «فرزندان» (یعنی مردم) مراقبت کند. در یک دموکراسی لیبرال، مردم شهروند هستند و رهبر در خدمت آنان است.