De voorzitter van de SEC heeft de lancering van het "crypto-project" aangekondigd, dat gericht is op de modernisering van de effectenregels en bedoeld is om alle markten naar de blockchain te verplaatsen, wat een aanzienlijke stap is.

Laten we het hebben over de persconferentie van Powell in de vroege ochtend. Je zou kunnen zeggen dat Powell Tai Chi speelt, maar je kunt niet zeggen dat hij een havik is. Twee logica's: 1. Zijn eerdere harde en havikachtige houding was absoluut niet zoals de onzekere staat van vanmorgen; dat was heel resoluut. 2. Het feit dat Waller en Bowman, de twee leden die tegenstemmen (voor renteverlaging) tijdens deze beleidsvergadering, de afgelopen dagen hebben gesproken, zou betekenen dat als hij hard was, hij eerst de havikachtige leden zou laten spreken om zijn neutrale positie tijdens de persconferentie te versterken, en daarna de duifachtige leden zou laten komen om de marktverwachtingen niet te verstoren. Maar hij zei tijdens de persconferentie specifiek dat de twee tegenstemmers in de komende een of twee dagen geen uitleg over hun standpunten zouden geven. De Federal Reserve heeft zijn onafhankelijkheid en besluitvormingsmechanismen, en er zijn ook drempels voor de uitvoering van het monetair beleid. Als voorzitter kan hij niet openlijk de wensen van de uitvoerende macht volgen; dat is beroepsethiek (en bovendien zijn de redenen om de rente nu niet te verlagen ook te begrijpen). Maar de mening van de president en de inflatiegegevens (die immers nog steeds gematigd zijn) zullen zijn oordeel wel beïnvloeden. Dus hij kiest voor een compromis, door de twee duifachtige leden naar voren te duwen en hen te laten spreken. Als de gegevens later iets ondersteunen voor een terugkeer naar renteverlaging, zal hij waarschijnlijk ook meegaan met de stroom.

Dit is een tijdperk dat versneld wordt, AI biedt de eerste drijfkracht voor versnelling, en industrie- en fiscale beleidsmaatregelen fungeren als katalysatoren voor versnelling. Kijk naar de financiële rapporten van Meta en Microsoft, en ik voel me geïnspireerd.

Deze twee zinnen weerspiegelen in wezen de belangrijkste houding van Powell tijdens deze rente-besluitvorming; Powell probeert te vermijden enige signalen van renteverlaging af te geven. De belangrijkste punten van Powell vandaag: 1) Het is nu te vroeg om een verlaging van de federale fondsenrente in september te verwachten; 2) Gezien de onzekerheid rond tarieven en inflatie is het huidige renteniveau passend; 3) De impact van beleidsveranderingen blijft onzeker, de impact van tarieven op inflatie zal van korte duur zijn, maar het proces waarbij tarieven doorwerken in de prijzen kan langzamer zijn dan eerder gedacht; de impact van tarieven op inflatie begint al zichtbaar te worden, maar het is nog te vroeg om de mate van impact te beoordelen; 4) De arbeidsmarkt is niet verzwakt, maar er zijn duidelijke neerwaartse druk in de arbeidsmarkt. Persoonlijk vind ik dat de algehele toespraak neutraal is, zonder substantiële beleidsrichtlijnen te bieden (wat voor sommige mensen teleurstellend kan zijn), maar ook zonder een harde toon (iedereen kan terugkijken naar de eerdere sterke uitspraken van Powell). Het is duidelijk dat Powell onder druk staat van zowel externe (Trump) als interne (Waller en Bowman) bronnen, en hij lijkt in een lastige positie te verkeren. Tegelijkertijd wordt nogmaals duidelijk gemaakt dat de impact van tarieven op inflatie een eenmalige gebeurtenis is, maar dat de mate en het proces van deze impact moeilijk te beoordelen zijn door de Fed. Ik denk dat het belangrijk is om op te merken dat Powell zegt dat de twee tegenstanders van de beslissing (Waller en Bowman) hun mening de komende dagen zullen uitleggen. Normaal gesproken zijn de uitspraken van de Fed-leden na een rente-besluit zorgvuldig gepland en gecoördineerd. Het feit dat de twee tegenstanders, die voor renteverlaging zijn, eerst mogen spreken over waarom ze voor renteverlaging zijn, in plaats van de harde lijn van de Fed-leden eerst te laten uitleggen waarom ze willen doorgaan met het handhaven van de rente, lijkt een grote concessie van Powell aan Trump te zijn, onder het mom van het verdedigen van de onafhankelijkheid van de Fed.

Laten we het hebben over de rente-beslissing van de Federal Reserve morgen vroeg, aan de hand van de twee artikelen van Nick en de tweets van Steven: 1. Het is zeer waarschijnlijk dat de rente in juli niet verlaagd zal worden, en de markt heeft dit waarschijnlijk al goed ingeschat. Maar deze keer zullen er waarschijnlijk twee tegenstemmen zijn tegen de beslissing om de rente niet te verlagen - waarschijnlijk van de dovish leden Waller en Bowman. Dit is ook de eerste keer in bijna 30 jaar dat er tegenstemmen zijn bij een rente-beslissing van de Federal Reserve, wat de interne verdeeldheid binnen de FOMC aantoont. 2. Omdat de inflatie sinds het tweede kwartaal redelijk gematigd is, en gezien de druk van Trump en Bessen om de rente te verlagen, is het duidelijk dat de Federal Reserve zich bewust is dat een terugkeer naar een pad van renteverlaging onvermijdelijk is. Maar het is belangrijk om te begrijpen wat de redenen voor de renteverlaging zijn. 1) Moet men nog een paar maanden wachten om te zien of de tarieven daadwerkelijk geen invloed op de inflatie hebben voordat er een beslissing wordt genomen? (Het kan te laat zijn.) Of kan men zeggen dat zolang de inflatie niet sterk terugveert en de maandelijkse inflatie niet stijgt, de volgende vergadering weer naar renteverlaging kan worden teruggekeerd? 2) Of moet men de werkgelegenheidscijfers zwaarder laten wegen: de werkgelegenheidsgroei in juni was eigenlijk vrij slecht, als we de overheidsbanen buiten beschouwing laten, is de particuliere non-farm werkgelegenheid al aanzienlijk onder de verwachtingen gebleven. Dit was ook de reden waarom Waller eerder pleitte voor renteverlaging. De werkgelegenheidscijfers van juli, die deze vrijdag worden gepubliceerd, worden door instellingen verwacht op een groei van 110.000, wat ook aanzienlijk lager is dan de 140.000 van juni (waarbij juni werd ondersteund door overheidsbanen). We zullen zien wat Powell hierover zegt tijdens de persconferentie. 3. De druk van Trump op de Federal Reserve en zijn voortdurende oproepen tot renteverlaging zullen steeds groter worden. Als de volgende nominatie van Trump voor de Federal Reserve steeds duidelijker wordt, zal de markt meer aandacht besteden aan wat de toekomstige voorzitter van de Federal Reserve (de schaduwvoorzitter tot mei volgend jaar) te zeggen heeft. De markt handelt altijd op basis van verwachtingen. Dit is wat Nick bedoelt met "de mogelijkheid van de Federal Reserve om Trump te weerstaan, misschien ten einde loopt". Zoals eerder hier besproken, naarmate de tijd verstrijkt, en Powell nog maar een half jaar of zelfs minder in functie is, zal de macht van de "schaduwvoorzitter van de Federal Reserve" steeds groter worden, en op dat moment zal de markt zich waarschijnlijk meer zorgen maken over wat Powell te zeggen heeft.

Laten we het hebben over de rente-besluit van de Federal Reserve morgen vroeg, gebaseerd op de twee artikelen van Nick en de tweets van Steven: 1. Het is zeer waarschijnlijk dat de rente in juli niet verlaagd zal worden, en de markt heeft dit waarschijnlijk al goed ingeschat. Maar deze keer zullen er waarschijnlijk twee tegenstemmen zijn tegen het besluit om de rente niet te verlagen - waarschijnlijk van de dovish leden Waller en Bowman. Dit is ook de eerste keer in bijna 30 jaar dat er tegenstemmen zijn bij een rente-besluit van de Federal Reserve, wat de verdeeldheid binnen de FOMC aantoont. 2. Omdat de inflatie sinds het tweede kwartaal relatief gematigd is, en gezien de druk van Trump en Bessen om de rente te verlagen, is het duidelijk dat de Federal Reserve zich bewust is dat een terugkeer naar een pad van renteverlaging in de toekomst onvermijdelijk is. Maar het is belangrijk om te begrijpen wat de redenen voor de renteverlaging zijn? 1) Moet men nog een paar maanden wachten om te zien of de tarieven daadwerkelijk geen invloed op de inflatie hebben voordat men een beslissing neemt? (Het kan te laat zijn) Of kan men zeggen dat zolang de inflatie niet sterk terugveert en de maandelijkse inflatie niet stijgt, men bij de volgende vergadering weer kan terugkeren naar renteverlaging? 2) Of moet men de werkgelegenheidsgegevens zwaarder laten wegen: De werkgelegenheidsgroei in juni was eigenlijk vrij slecht, als we de door de overheid toegevoegde banen buiten beschouwing laten, was de particuliere non-farm werkgelegenheid al aanzienlijk lager dan verwacht. Dit was ook de reden waarom Waller eerder pleitte voor renteverlaging. De werkgelegenheidsgegevens van juli, die deze vrijdag worden gepubliceerd, worden door instellingen verwacht op een toename van 110.000, wat ook aanzienlijk lager is dan de 140.000 van juni (waarbij juni werd ondersteund door overheidsbanen). We zullen zien wat Powell tijdens de persconferentie zegt. 3. De druk van Trump op de Federal Reserve en zijn voortdurende oproepen voor renteverlaging zullen steeds groter worden. Als de volgende nominatie van Trump voor de Federal Reserve steeds duidelijker wordt, zal de markt meer aandacht besteden aan wat de toekomstige voorzitter van de Federal Reserve (de schaduwvoorzitter tot mei volgend jaar) te zeggen heeft, aangezien de markt altijd handelt op basis van verwachtingen. Dit is wat Nick bedoelt met "de mogelijkheid van de Federal Reserve om Trump te weerstaan, misschien ten einde loopt". Zoals eerder hier besproken, naarmate de tijd verstrijkt, en Powell nog maar een half jaar of zelfs korter in functie is, zal de kracht van de "schaduwvoorzitter van de Federal Reserve" steeds groter worden, en op dat moment zal de markt zich waarschijnlijk meer zorgen maken over wat Powell te zeggen heeft.

De versnellingscyclus waarin we ons nu bevinden, wordt steeds sneller versneld.

"Trump is verliefd op de schoonmaakster van het Witte Huis" De trend van entertainment is in opmars, in het AI-tijdperk is het merendeel van de mensen bezig met entertainment: korte films, nieuws, games, aandelenhandel, cryptocurrency-handel, vanuit een ander perspectief kan alles onder de noemer van verbruik van entertainment worden geplaatst.

De VS en Europa hebben een handelsakkoord aangekondigd: een tarief van 15%, de tarieven op staal en aluminium blijven ongewijzigd, de EU investeert 600 miljard dollar in de VS, in de komende tien jaar worden voor 750 miljard dollar aan Amerikaanse militaire uitrusting en energieproducten aangeschaft, de EU accepteert Amerikaanse auto- en industriestandaarden, weer een bloedpakket.

Veertig jaar cyclus, Japan wordt opnieuw de bloedbank van de VS. Kijk naar de details van de handelsovereenkomst tussen de VS en Japan: 1) Japan richt een fonds van 550 miljard dollar op, het fonds wordt geleid door de VS, en de VS neemt negentig procent van de winst; 2) De invoerrechten zijn verlaagd tot 15%, maar elke 12 maanden wordt er door de VS een beoordeling uitgevoerd. Kijk of Japan zijn beloften nakomt, als het niet aan de normen voldoet, wordt het teruggebracht naar 25%; 3) De invoer van Amerikaanse rijst wordt vrijgegeven, en er wordt voor 8 miljard dollar aan Amerikaanse landbouwproducten gekocht; 4) De markt voor Amerikaanse auto's, industriële goederen en consumptiegoederen (de meest cruciale levensader van Japan) wordt geopend, met de belofte om 100 Boeing-vliegtuigen te kopen en voor miljarden dollars wapens aan te schaffen. Als je in 2025 terugkijkt naar 1985, wat voel je dan? Je moet zeggen dat de voorwaarden van deze handelsovereenkomst tussen de VS en Japan vandaag de dag absoluut niet te vergelijken zijn met de Plaza-overeenkomst van toen. Je kunt alleen maar zeggen dat van Reagan tot Trump, veertig jaar cyclus. Eveneens net een historische grote inflatie doorgemaakt, dezelfde grote verkiezingen waarin de Republikeinen een grote overwinning behaalden, en dezelfde geopolitieke strijd tussen de grote en de tweede macht in de meest gespannen periode. De grote broer haalt opnieuw bloed van de kleine broer om zijn tekorten aan te vullen, maar deze keer zal de kleine broer meer zijn.