Ik vraag me af hoe vaak advocaten denken: 'heilige shit, mijn cliënt is een idioot.' Is het gewoon constant of alleen de meeste tijd?

Wanneer iemand mijn all-in met rommel callt en me op de river outdrawt

"Onderzoek van de NYT onthulde een patroon van overhaaste besluitvorming dat de behoefte aan meer organen boven de veiligheid van donoren plaatste" Horrific verhaal, inkooporganisaties beïnvloeden behandelbeslissingen en dringen agressief aan bij artsen. Welk vertrouwen kunnen mensen hier nog hebben?

Dit is de nieuwe Harlem shake, ongelooflijk

Noam met de gemakkelijke W

Narratieve schending: misschien neemt AI niet alle nieuwe banen over en moet iedereen nu stoppen met doom-posten hierover?

De ademloze hysterie hierover is werkelijk opmerkelijk. Hij zou morgen letterlijk een podcast kunnen starten voor $0 en iedereen die dat wil, kan kijken.

Ik neem het geld van het posten op X checks en gebruik het om mijn Tesla af te betalen.

Deze hele show is een hersenloze spectacle. Ze hebben "denkleiders" die hun brood verdienen met praten in slechte trouw, oplichterij/aandachtseconomie, samen met een groep slack-jawed idioten. Iedereen is onuitstaanbaar. Het is discours voor idioten.

Af en toe worden we eraan herinnerd dat TV-talkshowhosts nog steeds bestaan. Het is alsof je naar het huis van je ouders gaat en een vaste telefoon ziet, of iemand een cheque ziet schrijven in de supermarkt. Je weet dat deze dingen ergens bestaan, maar ze hebben een vervagende relevantie en zullen hier niet veel langer zijn.