Je weet dat je mensen mag haten, toch? Geen enkele grote wereldreligie heeft ooit geleerd dat haat en woede op zichzelf slecht zijn. Christus was boos op de geldwisselaars in de tempel en de Farizeeën. Als iemand je onrecht aandoet, is het jouw plicht om terug te vechten. Als slechte mensen proberen je land te vernietigen, is het jouw plicht om het te verdedigen. Wanneer ik met mensen praat, merk ik dat ze vaak nooit woede of haat kunnen toegeven. Of eerlijk gezegd, enige andere negatieve menselijke emoties. Mensen lijken te denken dat als ze de minste grenzen of normen hebben, ze als arrogant zullen worden gezien. In werkelijkheid zijn deze nodig om een moreel persoon te zijn. Moraliteit is net zozeer actieve deugd, zoals eer, moed, discipline en kracht, als het passief is, of vriendelijkheid, nederigheid, liefde. Je bent niet moreel als je geen grenzen hebt en niet terugvecht wanneer dat nodig is. Je bent gewoon zwak. Als iemand je reden heeft gegeven om te haten, moet je dat doen. Als iemand wraak verdient, dan moet diegene die krijgen. We verwachten dat misdaad rechtvaardigheid verdient en dat een belediging van onze nationale eer, zoals 9/11 of Pearl Harbor, verdedigd moet worden. Dit is voor de hand liggend en toch zijn we bang om het te zeggen. Al onze voorouders wisten dit altijd te zijn waar. De totalitaire leiders proberen ons in slaven te veranderen, aangezien alleen een slaaf geen rekening heeft met zijn emoties of levensverhaal. Alleen slaven worden verwacht te werken zonder erkenning van hun behoeften en menselijkheid. Dit is hoe witte mensen als cultuur vandaag de dag worden behandeld in de westerse wereld. Mensen laten anderen hen behandelen alsof ze slaven zijn. Alleen een slaaf krijgt een klap in het gezicht en vecht niet terug.