Het recht op financiële privacy en versleutelde informatie zijn fundamenteel voor de liberale principes van vrijheid. Toch, terwijl de wereld zich richting een cashloze samenleving beweegt, zijn we onhandig in warrantloze financiële surveillance beland. We hebben een financiële vingerafdruk achtergelaten bij bijna elke online interactie, en iedereen met genoeg geld kan een beeld schetsen van je dagelijkse leven door deze digitale grootboeken van activiteit te kopen (of te stelen). Dus terwijl sommigen van ons tools bouwen om privacy terug te winnen, zeggen overheden dat er geen rechtvaardiging is voor burgers om hun financiële activiteiten te verbergen. Wanneer overheden mensen willen tegenhouden in het inzetten en gebruiken van privacy-behoudende software en diensten, treden ze in autoritaire wateren. Openbare aanklagers zeggen dat ze criminelen voor het gerecht willen brengen. Regulators beweren dat ze onbelemmerde toegang nodig hebben tot ieders transacties. Politici beweren te handelen in het belang van de bescherming van kinderen en de nationale veiligheid. Ze kunnen proberen te pleiten voor moraal, maar hun strijd tegen privacy is een gemaskerde poging om macht te behouden. Privacy behouden betekent de macht teruggeven aan individuen. Overheden zijn bedoeld om de mensen te dienen, niet andersom. Dit is een strijd voor de toekomst van de democratie. We weten misschien niet hoe lang het zal duren, maar het is een strijd die het waard is om voor te vechten, en eentje die we niet mogen verliezen.