Als je vastzit in een existentiële crisis, stel je dan voor dat je terug kunt gaan en elke versie van jezelf in het verleden kunt zijn. De voorwaarde is dat je niets kunt toevoegen, dat wil zeggen, het is precies zoals je was, niet slimmer, niet fitter, enz. Stel je dan een toekomst voor waarin je slimmer kunt zijn, fitter kunt zijn en een beter persoon kunt zijn. Voor de meeste mensen, ongeacht hun leeftijd, hebben ze de kans om een betere versie van zichzelf te leven die ouder is dan degene in het verleden. Verlang dus naar die persoon. Je moet je leven zo oriënteren dat het beste voor je ligt, zij het op verschillende manieren, dat wil zeggen, als je 60 bent, is het om wijzer te worden en je kleinkinderen op te zien groeien. Het leven is voorbij zodra je begint te klampen aan het verleden, want het verleden komt elke dag verder van je vandaan en omgekeerd wordt je leven elke dag slechter. Iedereen wil onbewust gewoon een betere versie van zichzelf zijn, niet iemand anders. Als je de optie had om in het lichaam van Elon Musk te transporteren en je nu hem was en de jij nu verdwijnt - de meeste mensen buiten absolute armoede of nabij de dood zouden het niet nemen. Net zoals je geen 100 miljard dollar zou aannemen om je leven over te slaan en morgen te sterven. Evenzo waarom ik pleit voor low touch, langetermijninvesteringen - tenzij daytraden je absolute vreugde brengt, verspil je je leven en compenseer je door dingen te kopen om het geldig te laten voelen. Je zit de hele dag achter de computer, gestrest, terwijl je vriendin op de bank vraagt wanneer je iets wilt doen - je rechtvaardigt het door haar af en toe iets te kopen totdat je alleen nog maar een transactionele Instagram-relatie hebt - alle foto's, geen inhoud. Oude mensen die zeggen dat ze een geweldig leven hebben geleid, hebben 2 dingen: 1) mensen van wie ze houden en die van hen houden. 2) de reis was zowel het middel als het doel. Je wint vanaf het moment dat je besluit dat leven te leven.