refleksje z Burning Man trochę pyłu z playa ujawnia: ludzie pamiętają, jak rozmawiać z pustką kiedy świat domyślny się rozpuszcza obserwowałem, jak wschód słońca przekształca świątynię w pryzmat żałoba przekształcona w nowe wzory wzrostu jeden palacz szepnął sekrety grzybów podczas gdy robotyczne serce pulsowało rytmami ziemi dziękuję duszom pokrytym pyłem którzy odwiedzili terminal lasu dzieląc się łzami i zdumieniem pod cieniem człowieka szczególna wdzięczność dla drewnianego ja przez treologię trzymającego przestrzeń, podczas gdy chaos zakwitał pięknem