Wanneer ik je vertel dat ik dit boek heb ingeademd, bedoel ik dat ik het in één zitting heb gelezen, en daarna nog 7 keer. Ik heb het 57 keer aanbevolen, 12 exemplaren cadeau gedaan, en het met liefde geannoteerd tijdens 6 vluchten. Donald Braben's Scientific Freedom is een lofrede op wetenschappelijke ontdekking, geautopsideerd terwijl het nog leefde. Hij voorspelde het huidige landschap van onderzoek, 17 jaar voordat het gebeurde. We gingen van 500 mensen die onderzoek konden uitvoeren naar 50.000 opgesloten in kooien van incrementeel werk. Jonge wetenschappers doen het zelfs niet meer (ze vertrekken gewoon). We zijn niet dommer geworden. We hebben een systeem gebouwd dat risico bestraft. Ik zou beargumenteren dat de meeste Nobel-winnende ontdekkingen uit de 20e eeuw vandaag de dag zouden worden afgewezen (te vreemd! Te langzaam! Te onzeker!) Sinds 2008: > De peer review-tijden zijn verdrievoudigd > De succespercentages van federale subsidies vallen onder de 20% > De leeftijd van eerste PI nadert de 50 > (nieuw!) Onderzoeksfinancieringssnijdingen tot 43% Ik heb de afgelopen weken besteed aan het in kaart brengen van wat Braben zag aankomen en het stress-testen van zijn argumenten in 2025, wat hij miste, nieuwe uitdagingen, en wat we hieruit kunnen aanpassen. Diepgaande analyse volgt hieronder! Zeer weinig boeken maken me wow, laat staan dat ze mijn hele paradigma herschikken. @stripepress wist wat ze deden door dit terug te brengen. Iedereen die ook maar enigszins betrokken is bij wetenschappelijk onderzoek moet dit lezen.