Een paar jaar geleden keek een klasgenoot in mijn opleiding Huwelijk en Gezins Therapie naar mijn zes maanden zwangere buik en zei: “Oh... had je bedoeld om zwanger te worden tijdens je masteropleiding?” Het was niet bepaald een felicitatie, en het stoorde me niet veel. Tenslotte had ik inderdaad "bedoeld om." Maar de druk om carrière boven gezinsopbouw te stellen is voelbaar. Ik heb net een boek gelezen dat waarschijnlijk controversieel is volgens de normen van vandaag: Hannah’s Children door @CRPakaluk. Een econoom die de dramatische daling van het geboortecijfer in Amerika onderzoekt, helpt Catherine de lezer de vrouwen te leren kennen die de trend weerstaan en te begrijpen wat iemand motiveert om veel kinderen te krijgen. Ze suggereert dat het probleem van het geboortecijfer niet opgelost zal worden door babybonussen van de rechterzijde of universele betaald verlof van de linkerzijde, maar in plaats daarvan door een culturele verschuiving in hoe we de waarde van een kind bekijken. Een fascinerende leeservaring en unieke kijk als dit onderwerp je interesseert. (Komt van iemand die maar één keer is bevallen!)