Karakter is slechts de neerslag van levenservaring. Iemand die de wereld niet heeft gezien, straalt een zekere schroom en onrust uit in zijn gebaren, terwijl iemand die de ups en downs van het leven heeft meegemaakt, zelfs in stilte kracht uitstraalt. Dit is niet iets wat je kunt imiteren, maar het zijn de littekens die het lot op je lichaam heeft achtergelaten, die uiteindelijk veranderen in een zelfverzekerde houding. De weg kan begrepen worden, maar niet geleerd; de klassieken kunnen bekeken worden, maar niet uit het hoofd geleerd; een leraar kan geëerd worden, maar niet blind gevolgd; lijden kan ondergaan worden, maar niet geprezen; de hemel kan gerespecteerd worden, maar niet bedrogen; mensen kunnen vrienden zijn, maar niet verlangd worden; geluk kan gecorrigeerd worden, maar niet gestolen; macht kan geleend worden, maar niet afgenomen. Door de geschiedenis als spiegel te gebruiken, kan men de opkomst en ondergang begrijpen; door koper als spiegel te gebruiken, kan men zijn kleding en hoed rechtzetten. Door mensen als spiegel te gebruiken, kan men winst en verlies begrijpen. Bij alles is het belangrijk om het bij het puntje te houden; als het water te vol is, stroomt het over; als de maan vol is, vermindert ze; als iets extreem is, keert het zich om. Het doorzien van complexiteit is een vaardigheid, het kiezen van eenvoud is een staat van zijn; handel met een hart dat niets doet, maar toch iets bereikt. Wanneer iemand een imago opbouwt, begint het spel; prediken is nutteloos, het breken van botten is het beste leerboek! Stilte biedt inzicht, en ervaring slijpt de zaken.