🧠 In Rusland wordt zelfs vrij denken een misdaad Gisteren heeft de Russische Staatsdoema een wet aangenomen die zo vaag en absurd is dat zelfs Poetin zelf waarschijnlijk niet kan uitleggen hoe het eigenlijk werkt. Over iets meer dan een maand zullen Russische burgers geconfronteerd worden met: ▪️ Boetes tot 50.000 roebel voor opzettelijk zoeken naar "verboden" informatie; ▪️ Een blacklist van meer dan 500 pagina's met verboden inhoud, die zich voortdurend uitbreidt als een Kafkaëske hydra; ▪️ Het risico om als extremist te worden bestempeld alleen al voor het openen van een link naar een verboden site; ▪️ Sancties voor het gebruik van VPN of zelfs voor het adverteren van VPN-diensten; ▪️ Een verbod op het delen van je SIM-kaart — want in Rusland behoort je telefoon nu tot de Staat, niet tot jou; ▪️ De dreiging om al je inloggegevens, wachtwoorden, online games en abonnementen te verliezen — welkom bij de Grote Digitale Onteigening. Om duidelijk te zijn: “extremistische materialen” betekent in deze context vaak de waarheid — vooral als het Russische leugens ontmaskert. Als je zoekt naar onafhankelijke journalistiek, satellietfoto's van Russische wreedheden, of zelfs probeert te achterhalen wat je regering verbergt — ben je nu een crimineel. Geen enkele andere dictatuur is zo ver gegaan in het criminaliseren van de daad van informatie zoeken zelf. Noord-Korea straft nieuwsgierigheid, maar Rusland beboet je nu voor het intypen van het verkeerde woord in Google. Het is geen censuur meer — het is preventieve straf voor intentie. En al dit is verpakt in de gebruikelijke Orwelliaanse dubbelzinnigheid: ze zeggen dat het is om “de samenleving te beschermen.” In werkelijkheid is het om ervoor te zorgen dat niemand ooit weer durft zelf na te denken.