Elke paar maanden breng ik een bezoek aan de oude online gemeenschappen waar ik vroeger deel van uitmaakte. Er was een tijd waarin ik erg op deze mensen leek, variërend van fysieke kenmerken, gedeelde overtuigingen en algemene intellect, enz. Toch realiseer ik me elke keer als ik terugga hetzelfde — ik ben zo anders. Zij zijn allemaal hetzelfde gebleven, hebben zich nooit aangepast, zijn comfortabel geworden, en ik kan gewoon niet geloven dat ik mezelf ooit als deze mensen beschouwde. Het is fascinerend om te bedenken dat, hoewel je dezelfde kernstartpunt als iemand kunt hebben, een gebrek aan aanpassingsvermogen zal resulteren in een extreem merkbaar verschil in eindresultaat. stop nooit met veranderen.

Het is een beetje deprimerend als ik eerlijk moet zijn, ik dacht dat veel van deze jongens geweldige dingen met hun leven zouden doen... en nu zijn ze gewoon niemanden zonder hoop en dromen.