Nie wiem, czy to kontrowersyjna opinia, ale myślę, że tweety "Zobaczcie, kto znowu jest 'ARTystą', teraz gdy ETH rośnie?" są bez sensu. Jeśli ty (jako artysta) "pozostałeś" w czasie, gdy rynek sztuki cyfrowej był w rozsypce i udało ci się utrzymać, doskonaląc swój warsztat, to świetnie. Jeśli "wyszedłeś", aby się utrzymać dzięki pracy komercyjnej lub pracy na etacie, która pozwoliła ci dalej doskonalić swój warsztat, to też świetnie. Tego rodzaju kultowa energia, która uczyniła 2021 rokiem, jest dużą częścią materiału źródłowego dla PTSD (lub syndromu sztokholmskiego), który dotykał/ł tak wielu. To pole zniekształcenia rzeczywistości. Dobre do niektórych rzeczy (np. kupowania + nawiązywania więzi). Złe do innych (np. racjonalności + dobrostanu). Oczywiście są wyjątki, wszyscy je znamy. Ci, którzy wpadli, udawali wizjonerów, zarobili fortunę i zniknęli na horyzoncie, podczas gdy nasz dom popadł w ruinę. Ale nie mówię o nich tutaj, bo... dlaczego miałbym? Nie obchodzi ich, jeśli ich wytykasz — zrobili to, co chcieli, i możesz być pewny, że spróbują to zrobić ponownie. Ludzie, o których mówię, to ci, na których te krótkowzroczne opinie naprawdę wpłyną. Artyści, którzy radzili sobie dobrze, a potem musieli się dostosować, gdy źródło wyschło. Artyści, którzy wycofali się z tej aplikacji + kryptowalut, aby otworzyć galerie w swoich rodzinnych miastach, zadbać o swoje zdrowie, kręcić dokumenty i samofinansowane światowe trasy, aby je promować, lub podejmować prace komercyjne i regularne, aby zapewnić utrzymanie swoim rodzinom, podczas gdy w czasie, który mogli sobie pozwolić, nadal tworzyli sztukę. Ich życie zawsze było szersze niż kryptowaluty, tak jak nasze też jest (czy to przyznajemy, czy nie). Dla tych ludzi, witajcie z powrotem! Byliście wcześniej w tej przestrzeni niż 99% waszych współczesnych, znacząco przyczyniliście się do ruchu, a potem zrobiliście to, co musieliście, aby pewnego dnia wrócić i być w porządku w międzyczasie. Czy przegapiliście coś, gdy was nie było, w tym trudności tych, którzy zostali? Z pewnością, i prawdopodobnie najlepiej być tego świadomym. Ale my przegapiliśmy to, co robiliście, co musieliście przejść i, dla każdego z nas, kto jest w pewnym sensie racjonalny — ostatecznie po prostu cieszymy się, że znowu tu jesteście. Nie zrozumcie mnie źle, nie oceniam nikogo za to, że czują się źle z powodu tych, którzy radzili sobie dobrze, gdy było dobrze, a potem odeszli, aby przypuszczalnie wrócić, gdy znów będzie "łatwiej". Czucie i zachowanie się w ten sposób jest ludzkie. Tak samo jak przetrwanie.