Zazdrość i zawiść dręczą tak wielu ludzi, gdy inni mają rzeczy, które pragną, są w miejscu, w którym chcieliby być, robią rzeczy, które chcieliby robić, są lepsi od nich w rzeczach, w których chcieliby być dobrzy. Te uczucia to prawdziwe przekleństwo, znacznie więcej niż tylko złodziej radości. Po śmierci Charliego Kirka dzisiaj widziałem wiele osób, które mówiły, że wpłynęło to na nie w sposób, jakiego nigdy nie czuły po śmierci kogoś, kogo nie znały, i szczerze mówiąc, czuję to samo. Nie jestem jego zagorzałym fanem, ale widziałem go na tyle, by dostrzec jego inteligencję, pasję i determinację, by stwierdzić, że jest jednym z tych dobrych. Naprawdę mnie to uderzyło, gdy dowiedziałem się, że miał zaledwie 31 lat, rok młodszy ode mnie, a osiągnął tak wiele i zrobił prawdziwą różnicę w świecie. Tego rodzaju osoba, która zrobiła tak wiele, że może sprawić, że inni czują się mniejsi i wzbudzić te uczucia zazdrości, zawiści, a nawet nienawiści. Dla mnie naprawdę bolało zobaczyć kogoś z nieograniczonym potencjałem i tak wiele do zaoferowania światu, bezsensownie zamordowanego za próbę utrzymania prawdziwej dyskusji między ludźmi o różnych opiniach. Tego rodzaju dyskusja powoli umiera w naszym społeczeństwie dzisiaj i staje się dużym problemem. Ludzie nie chcą, aby ich pomysły były kwestionowane, ponieważ nie potrafią znieść dysonansu, który z tego wynika, co prowadzi do słabości i takich wydarzeń jak dzisiaj. To bardzo niefortunny dzień, ale Charlie zrobił więcej w swoich 31 latach niż większość w całym życiu, w tym ja, ale nie czuję zazdrości, czuję się zainspirowany ✊