De kernidee is dat het treasurybedrijf meer waard zou moeten zijn dan de netto-activa (NAV) omdat het in staat is om zijn eigen aandelenhandel te arbitreren +/- NAV. Hij beschrijft later ook waarom het voor particuliere investeerders "kop ik win, munt ik break-even" is, maar een slechte aankoop voor publieke investeerders. Dus voornamelijk monetiseren deze gewoon onwetende detailhandel.