Ik adviseerde vroeger dat je Haskell moest leren om functioneel programmeren te leren. Tegenwoordig denk ik dat dat advies niet zo optimaal is. De reden dat Haskell moeilijk is, is vanwege het enorme type-systeem, niet omdat het functioneel is. Een betere weg voor functioneel programmeren zou een lisp-afgeleide zoals Racket of Clojure zijn. Op die manier kun je je concentreren op recursie en functionele ontwerppatronen in plaats van op het type-systeem. (Ik denk nog steeds dat iedereen op een gegeven moment Haskell moet leren, zowel voor het type-systeem als voor het aspect van functioneel programmeren). Gezien het feit dat AI in de toekomst het grootste deel van de code zal schrijven, lijkt het mij dat de vaardigheid van een programmeur is om nauwkeurig te specificeren welk gedrag wordt verwacht, en dan de AI het werk te laten doen. Haskell is een van de beste talen voor rigoureuze specificaties. Ook een leuk feitje over mij: ik heb op een gegeven moment Clojure in productie gebruikt, simpelweg omdat ik het kon en omdat ik verveeld was van de gangbare talen. Ik was eigenlijk onfirebaar, dus mijn baas moest ermee instemmen, ook al was hij (terecht) sceptisch over het gebruik van een taal waarvoor het onmogelijk is om personeel te werven. Ja, ik was die programmeur vroeger.