verschillende dwalende gedachten in mijn hoofd die interessant samen kunnen komen 1. het verbaast me hoeveel een peuter kan leren als hij geïnteresseerd is in wat hij leert. bijv. mijn 21 maanden oude weet de namen van een heleboel treinstations zonder dat wij hem 'onderwijzen'.

3. Hoewel ik een lange, voortdurende gewoonte heb om te proberen te weten waar ik het over heb, zijn er veel andere domeinen waarin ik eigenlijk onproductief rondfladder, niet echt iets leer, niet echt enige vooruitgang boek, niets consolideer of samenvoeg.

4. Ik word herinnerd aan het argument van Jane Jacobs (ik parafraseer) dat in wezen alle ~rijkdom voortkomt uit specialisatie en handel. Het is de kernmotor die mensen in staat stelt om gezamenlijk vaardiger te worden, mooiere dingen te hebben en elkaar superieure kwaliteitsgoederen en -diensten te bieden.

rehashing 2, in het verleden heb ik vaak gedacht aan dingen zoals, man, meer mensen zouden moeten leren hoe ze goed gebruik kunnen maken van het internet. Ik denk hier nog steeds in brede zin over, maar ik ben steeds meer gaan inzien dat dit in wezen mijn persoonlijke speciale interesse is... (zie opnieuw 1, 3, 4)

en terwijl ik persoonlijk nog steeds voel (2), begin ik me steeds meer af te vragen of het de equivalent is van een bakker die vindt dat iedereen zijn eigen brood zou moeten bakken. het kan enige waarde hebben, maar het is ook geworteld in persoonlijke smaak/interesse, en iedereen kan zijn eigen interesses hebben.

ik wil echt niet mijn eigen brood bakken! Ik ga het misschien proberen uit nieuwsgierigheid, vooral als een vriend die bakt me uitnodigt om het een kans te geven en me erdoorheen helpt, maar ik ben er vrij zeker van dat ik het nooit zo serieus zou nemen als iemand die gewoon meer van brood houdt + zich heeft toegewijd aan het ambacht.

dus, ik denk dat de vraag die in mijn hoofd zit is: hoe zou ik dingen anders benaderen als ik uitging van de premisse dat iedereen zijn eigen speciale interesse heeft, zoals mijn kind de laatste tijd zo diep in treinen is gedoken? Vanuit een specialisatie- en handelsperspectief lijkt het erop dat dit meer vruchten zou afwerpen.

Om duidelijk te zijn, het is niet alsof ik dacht "mensen moeten hun eigen belangen negeren en de mijne prioriteit geven" of "mensen hebben geen eigen belangen" of iets dergelijks, maar ik denk dat het zien van een kind dat dingen leert dit alles voor mij duidelijker heeft gemaakt.

Ik geef een update over dingen zoals... ik voel sterker dan voorheen dat het weinig zin heeft om iets te dwingen dat niet werkt, en er is VEEL meer zin in om te proberen te kijken naar wat er al wél werkt. Ik wist dit, maar ik weet het nu intiemer.

ook bij het herzien van dit alles, voel ik me minder slecht over al die dingen waar ik nooit echt goed in ben geworden, en ik merk dat ik een onderbewuste (?) beetje oordeel dat ik had over mensen die niet erg goed zijn in dingen die ik hoog in het vaandel heb staan, aan het ontspannen ben.