Indonesië doet iets beter dan India. Tussen 1988 en 2020 veranderde het percentage informele werkgelegenheid in India helemaal niet, noch het omgekeerde, het percentage loondienst. Daarentegen heeft Indonesië tussen 2001 en 2020 de informele werkgelegenheid verminderd en het aantal loondienstbanen verhoogd.

Gezien het feit dat het aandeel van de landbouw in de werkgelegenheid in Indonesië 15 punten lager is dan dat van India, suggereert dit dat Indonesië de structurele transformatie beter heeft aangepakt dan India: betere coördinatie van de afname van het aandeel van de landbouwwerkgelegenheid met de groei van niet-landbouw werkgelegenheidskansen.