Mensen met wie ik het niet eens ben, zijn helaas erg naïef en dom en pleiten altijd voor beleid en uitkomsten die totaal onrealistisch zijn en nooit zullen gebeuren.

Ik moet toegeven dat mijn eigen overtuigingen ook verschillende extreem onwaarschijnlijke dingen vereisen om te gebeuren. Desondanks houd ik ze vanuit het pragmatische, wijze perspectief van iemand die probeert het gesprek in die *richting* te bewegen, wetende dat ik zal compromitteren.

het belangrijkste probleem met de mensen met wie ik het oneens ben, is dat ze oprecht proberen, en falen, en daar boos over worden, terwijl ik (genius; pragmatist) alleen *zeg* dat ik dingen wil, maar eigenlijk gewoon blij zou zijn om andere mensen die dezelfde dingen als ik zeggen te zien winnen, op kleine manieren.