het is normaal dat mensen op een gegeven moment hun chips cashen. De interessante vraag is: wat kopen ze als ideologische vervanging voor Bitcoin? Bitcoin in 2012 was een uitweg uit het fiat-systeem dat het vandaag de dag coöpt. Een angstaanjagend maar correct idee — het soort dat "nooit zou mogen slagen." Het gedijde in de schaduw van het internet, aangedreven door degenen die meer in vrijheid geloofden dan in winst… levend gehouden door ideologische fervor, niet door een verwachting van financiële opbrengst. Zcash voelt vandaag de dag het dichtst bij deze energie. het is niche, gebruikt in de uithoeken van het internet — waar privacy overleven is, niet een voorkeur. ingenieurs, privacy maxis, enz. terwijl AI de wereld bedekt, wordt elke actie die je onderneemt opvraagbaar. je identiteit, geld, overtuigingen worden uiteindelijk allemaal semi-publiek. ook kan de publieke-standaard aard van blockchains een aansprakelijkheid zijn. Privacy wordt een noodzaak — een toevluchtsoord in een zee van lekken en openbare databases. Niet voor criminaliteit, maar voor waardigheid. Taleb heeft deze regel: de onwrikbare minderheid wint altijd — als een kleine groep op privacy aandringt en weigert compromissen te sluiten, terwijl de meerderheid onverschillig blijft, buigt het systeem uiteindelijk naar hen toe. de prijs kan stagnatie vertonen, maar het voelt alsof het project nooit relevanter is geweest. Het wacht gewoon op zijn grote moment. Bitcoin: kan niet worden geconfisqueerd Zcash: kan niet worden bekeken