Toen ik een jonge jongen in India was, stuurde mijn moeder me om boodschappen te doen met een lijst en het exacte geld. Ik was de "agent" - ik was gemachtigd om een taak uit te voeren, maar ik mocht niet namens haar onderhandelen, ik kon niet "opgewaardeerd" worden met iets: als het niet op mijn lijst stond, had ik er geen geld voor. Winkelierden haatten dat, omdat ze me die chocolade die ik in de gaten hield, niet eens konden verkopen. Het debat tussen Cloudflare en Perplexity gaat echt over de economie van de kijkers. Als je zelf niet naar een advertentie kijkt, kun je niet beïnvloed worden, niet opgewaardeerd worden, niet onderhandeld worden. De meeste bedrijven hebben tientallen jaren besteed aan het bouwen van dit op advertenties gebaseerde businessmodel. Maar consumenten geven de voorkeur aan deze agenten. Ze willen leren door gewoon deze slimme modellen vragen te stellen, erover te discussiëren, socratisch te zijn. Ze willen dat deze kleine "me-seeks" agenten kleine taken namens hen uitvoeren en dan verdwijnen. Nu komt de technologie daar en hoe meer mensen deze nieuwe manier van navigeren in de wereld zien, hoe minder ze terug zullen gaan naar de oude manier van doen. Er is geen weg terug en het is een strijd die vandaag misschien onevenwichtig lijkt ten gunste van de gevestigden, maar er is geen kans - geen kans - dat de lange termijn oorlog naar iemand gaat die vasthoudt aan de oude economie, het oude businessmodel.