Toen ik klein was, spraken mijn grootouders vaak over het Nanjing-bloedbad. Toen luisterde ik alleen, maar kon ik het nooit echt voorstellen. Vandaag liep ik de filmlocatie van Dead To Rights binnen—verweerde muren, vervaagde winkelborden, straten die nog steeds de geur van buskruit leken te dragen… Het voelde alsof ik terug was genomen naar die turbulente tijd. Scènes uit de film flitsten door mijn hoofd, en ik kon bijna de zware voetstappen en gedempte kreten horen, wat mijn borst in een oogwenk deed samenknijpen🥺💔 Ik voel me gelukkig om in deze tijd te leven, en ik hoop oprecht—dat onze wereld altijd in vrede zal blijven🙏🏻