Dilemma Wat me de laatste tijd steeds bezighoudt, is een gevoel van vastzitten in een situatie zonder uitweg. De verschillende richtingen die ik heb geprobeerd, hebben bijna allemaal niets opgeleverd. 1. Afvallen, ik had oorspronkelijk gepland om van 75 naar 5 kilo af te vallen, maar in plaats daarvan ben ik met 5 kilo toegenomen naar 80. 2. Engels, ik had gepland om elke dag minstens 3 uur aan Engels te besteden om mijn luister- en spreekvaardigheid te verbeteren, maar de afgelopen twee maanden heb ik waarschijnlijk minder dan 30 minuten per dag aan Engels besteed. 3. Badminton, hoewel ik geen actieve plannen had om mijn vaardigheden te verbeteren, heb ik het gevoel dat ik al een tijdlang niet veel vooruitgang heb geboekt, en ik heb ook mijn schouder verwond, waardoor ik gedwongen was om twee maanden rust te nemen. 4. Korte video's, koolhydraten, en suikerrijke vruchten zijn dopaminebronnen waarvan ik al vaak heb geprobeerd af te kicken, maar ik heb bijna geen vooruitgang geboekt; mijn eetgewoonten zijn nog steeds hetzelfde, en ik verspil nog steeds veel tijd aan korte video's. 5. Zaken, de bedrijfsactiviteiten van het bedrijf zijn al jaren niet veranderd; hoewel de huidige activiteiten nog steeds kunnen worden volgehouden, zie ik bijna geen groei of nieuwe zakelijke kansen. Hoewel ik mezelf ook probeer te troosten met de gedachte dat middelbare leeftijd betekent dat je met jezelf moet verzoenen en dat ik al enige prestaties heb behaald, kan ik me niet ontdoen van het gevoel van stagnatie en gebrek aan groei, wat behoorlijk frustrerend is. Het meest frustrerende is dat ik nog steeds geen idee heb hoe ik uit deze situatie kan komen; de enige hoop is misschien dat de gorilla-investeringsmethode zijn vruchten afwerpt en dat mijn vermogen in de komende 10 jaar vanzelf kan groeien.