PSA VOOR ALLE VROUWEN OP DE ANTICONCEPTIEPIL: Ik heb gewacht om mijn verhaal te delen totdat ik het gevoel had dat ik genoeg tijd had om mijn conclusie te trekken. Het is nu 2,5 maand geleden dat ik ben gestopt met de anticonceptie. Ik had 18 jaar lang continu de pil geslikt, zonder ooit een menstruatie te hebben. Dat is wat me door meerdere gynaecologen werd verteld, dus ik heb mijn hele volwassen leven geleefd zonder echt te begrijpen wat al die "vrouwenzaken" inhouden... Ik heb ook nooit de pil in twijfel getrokken, tot nu. Je ziet, bijna alle meisjes van mijn leeftijd werden destijds op de pil gezet. Het was normaal, het was de "verantwoordelijke keuze" om te maken. Ik heb onlangs besloten om te stoppen met de pil zodat ik mijn lichaam kan reguleren voordat ik een baby krijg, maar ik had geen idee hoe anders ik me zou voelen na het stoppen met de pil. Ik ben nooit echt anti-pil geweest en dat ben ik nu ook niet per se, maar ik wil wel dat vrouwen weten dat als je dit je hele leven gebruikt, je je heel anders kunt voelen als je ermee stopt. Misschien zelfs BETER (in mijn geval). Ik heb nu twee echte cycli gehad en ondanks dat ik weer met een menstruatie moet omgaan, wil ik absoluut niet terug naar de pil. Het maakt me verdrietig om te denken dat ik het al die jaren heb genomen, denkende dat het geen impact op mij had. Nu geloof ik dat het dat wel deed. Ik heb nooit echt drastische bijwerkingen opgemerkt, maar ik denk dat omdat ik het sinds mijn 15e jaar heb genomen, de pil in mijn systeem een deel van wie ik was is geworden. Ik heb opgemerkt, en mijn verloofde en anderen om me heen ook, dat ik me veel meer gegrond voel, meer op mezelf vertrouw en VEEL minder angstig. Als iemand die mijn hele leven heeft geworsteld met chronische angst, pure OCD en stemmingsproblemen, vraag ik me af hoeveel hiervan te wijten is aan de pil. Ik heb het gevoel dat jonge meisjes worden verteld dat het hun last is om te dragen, of dat ze het nodig hebben omdat, God verhoede, als ze een kind krijgen, hun hele leven verwoest zou zijn. Ik heb nooit in twijfel getrokken hoe schadelijk de pil zou zijn voor mijn mentale gezondheid, en nu begin ik me een beetje spijtig te voelen dat ik dit niet eerder heb onderzocht. Het is echt een persoonlijke keuze en ik hoop dat meer vrouwen wakker worden voor de mogelijkheden die buiten de pil liggen. Ik wilde een tijdje wachten voordat ik mijn conclusie trok en ik voel me echt heel anders. Dames, zijn jullie gestopt met de pil en heeft het jullie leven ten goede veranderd?