Jestem za tym, aby artyści dzielili się szczerymi uczuciami i wrażliwością. Ludzie mają tendencję do oceniania wyłącznie na podstawie wyników finansowych, nie dostrzegając naprawdę, przez co przechodzą artyści, aby dojść do tego punktu. Oczywiście, niektórzy zarabiają fortunę, podczas gdy inni ledwo zarabiają grosze. Ale musimy pamiętać, że wszyscy zaczynaliśmy od zera, a każdy ma inną ścieżkę do sukcesu. Czy sztuka nie powinna polegać na dzieleniu się i wyrażaniu? A nie na rywalizacji i porównywaniu? Jedyną prawdziwą rywalizacją jest ta z naszymi przeszłymi ja. Utrzymanie się jest znacznie trudniejsze niż wspinanie się. Powiedziałbym, że to sukces, gdy artyści mogą dzielić się zarówno wzlotami, jak i upadkami, a nie tylko najjaśniejszymi momentami.