Een klinische copiloot, een administratieve copiloot en een autonome klinische agent ontmoeten elkaar in een bar... eigenlijk ontmoetten ze elkaar op het podium van de JP Morgan Healthcare Leadership Conference (@ShivdevRao van @AbridgeHQ, Joan Butters van @Xsolis_Health, @munjalshah van @hippocraticai), om te praten over: 🔵 wat is er goed/slecht geweest voor hun bedrijf aan de snelle, bijna dagelijkse evolutie van foundation-modellen in de afgelopen jaren (goed = continue verbeteringen/mogelijkheden van productprestaties; slecht = verhoogd geluid van zoveel "basic wrapper"-nieuwkomers omdat de barrière voor het bouwen van een live (schijnbaar) werkend AI-product veel lager is geworden) 🔵 of het nu goedkoper of duurder wordt om AI-producten/bedrijven te bouwen (goedkoper worden aan de modelkant, maar gespecialiseerd talent en distributie zijn altijd duur geweest en blijven duur) 🔵 een realiteitscheck op de AI-trope voor het verplaatsen van banen (niet echt iets in een branche waar vacaturevereisten maandenlang open/onvervuld blijven vanwege het tekort aan arbeidskrachten) 🔵 hoe de EPD-platforms reageren te midden van dit alles (lijken tot nu toe aardig te spelen ...) 🔵 hoe AI-apps-bedrijven allemaal de AI-schrijvers dankbaar zouden moeten zijn voor het smeren van de wielen van de kopers - "die AI-schrijvers werken heel goed, laten we meer AI-dingen doen!" De app-laag blijft de plek waar de waarde het snelst wordt opgebouwd, vooral in domeinen in de gezondheidszorg waar gespecialiseerde, enterprise-grade modellen nodig zijn voor high-stakes use cases. En het tempo van organische, marktgestuurde adoptie blijft groeien op ongekende niveaus (en, zoals ik onlangs schreef, zonder enige overheidsmandaten of kunstmatige prikkels of pandemieën!). Met dank aan het @jpmorgan zorgteam voor het hosten.