George Green werd precies 232 jaar geleden vandaag geboren. Vaak de Ramanujan van de natuurkunde genoemd, was hij de zoon van een molenaar in Nottingham en grotendeels autodidact. Op 35-jarige leeftijd verhuurde hij zijn molen en schreef hij "Een essay over de toepassing van wiskundige analyse op de theorieën van elektriciteit en magnetisme." In dit werk introduceerde hij wat nu bekend staat als de formule van Green, de Green-functie en potentiaal, waarmee hij de basis legde voor de potentiaaltheorie. Hij publiceerde dit essay zelf als een klein boekje, met de financiële steun van vrienden. Pas na deze prestatie ging hij naar Cambridge om een formele opleiding te volgen. Daar schreef hij nog een paar andere artikelen over wiskundige natuurkunde, hoewel zijn eerste werk zijn meest gerenommeerde blijft. Tragisch genoeg overleed hij op 48-jarige leeftijd. Later onderzochten historici de middelen die beschikbaar waren voor Green tijdens zijn zelfstudie in Nottingham. Onder hun bevindingen was een intrigerende vermelding in de bibliotheek van de lokale herenclub: Laplace's "Traité de mécanique céleste." Als dit de hoeksteen van zijn leren was, blijft het een mysterie hoe hij Frans meester werd, gezien het feit dat hij nooit naar school was gegaan voordat hij zijn baanbrekende werk schreef.