Een boom lijkt het meest op een boom wanneer hij zijn bladeren verliest, en een mens lijkt het meest op een mens wanneer hij stilstaat. In dit tijdperk waarin zelfs ademhalen versneld moet worden, moeten we leren om te bezinken. Geef jezelf de tijd, wees niet ongeduldig, ga stap voor stap, dag voor dag, en maak je geen zorgen over het gebrek aan groei. De aarde heeft ook zijn seizoen van herbeplanting nodig; je moet je hart tot rust brengen en oefenen, afleidingen verdrijven, niet te hoog van de toren blazen en niet te snel opgeven. Vertrouw op de kalmte die voortkomt uit geduld, dat is de stille accumulatie van kracht. Dus, waardeer je seizoen van vallende bladeren, geef jezelf het recht om te 'sneeuwen' zoals je dat bij een boom die de winter doorbrengt zou doen, wees niet bang voor de stille bedekking, en wees niet gehaast naar een vroegtijdige dageraad. Elke sneeuwvlok die valt, voedt stilletjes de diep begraven wortels, en elke stille uitrekking in de duisternis bereidt zich voor op de volgende keer dat je naar de zon reikt, en accumuleert onstuitbare kracht.