Ik was oprichtersingenieur, net als mijn vriend Prem. Dit is hoe ik denk over het sociale contract tussen oprichters en werknemers, nu ik een oprichter ben. Oprichters moeten erkennen dat de financiële schalen wild verschillend zijn tussen ons en de werknemers. Bijvoorbeeld, toen ik bij een bedrijf kwam als eerste ingenieur, moest ik vijf cijfers betalen om al mijn aandelen vroegtijdig uit te oefenen. Ik was een pas afgestudeerde, en elke salarisverhoging was levensveranderend. In tegenstelling tot een oprichter met een paar jaar werkervaring, die doorgaans meer spaargeld heeft en niet hoeft te betalen om zijn aandelen te verkrijgen. Bij grote overnames kan de liquidatie voor een oprichter het verschil zijn tussen een miljardair zijn en een zeer rijke miljonair. Voor een werknemer is het het verschil of hun studieleningen worden afbetaald, of ze een groter appartement kunnen huren, of ze een huiseigenaar kunnen worden. Oprichters hebben de kaarten in overnames en we moeten pleiten voor werknemers om uitbetaald te worden. Werknemers zijn een privilege. Ze wedden hun carrière en rijkdom op ons. We moeten dat eren en voor onze mensen zorgen.