interessant fenomeen hoe fysieke afstand zo'n sterke invloed heeft op menselijke moraal. Als er een kind voor je verdrinkt, zou je je moreel verplicht voelen om in te springen en hem te redden. Maar als een kassière je vraagt om te doneren aan een goed doel dat een verdrinkend kind ergens in Afrika zou redden, voel je dan dezelfde verplichting om te doneren? Waarschijnlijk niet. Men zou kunnen beweren dat dat komt omdat je geen vertrouwen hebt in goede doelen, prima. Maar overweeg een ander geval: je hoort over een tragisch ongeluk in je stad (je weet dat het geen familielid is) en het verandert je hele humeur voor de dag, dan zie je op internet dat er een soortgelijk ongeluk op een ander continent is gebeurd, je zou even stoppen en dan verder scrollen. Veel van zulke gevallen waarin dit van toepassing is -- eigenlijk bijna in de meeste gevallen. Hoewel het onlogisch is, lijkt het heel reëel dat afstand onze morele intuïtie sterk vormt.