Trzymanie pozycji: nałóg, którego najtrudniej się pozbyć Po dłuższym czasie spędzonym na rynku zauważyłem bardzo interesujące zjawisko: Niezależnie od tego, jak mądrzy są twoi znajomi, jak mocne są ich umiejętności, jak profesjonalne są ich analizy, gdy tylko wpadną w pozycję z ujemnym wynikiem, większość z nich nadal wybiera trzymanie pozycji. To nie jest tak, że nie mają błędnych przekonań, ani że nie wiedzą, jak ważne jest ustawienie stop loss, po prostu nie mogą podjąć tej decyzji. Trzymanie pozycji stało się najpowszechniejszym, ale najtrudniejszym do przyznania się nałogiem traderów. To jest cicha katastrofa, codziennie przeglądasz wykresy K, przekonując siebie, żeby jeszcze poczekać, wpatrujesz się w ujemne liczby, zmuszając się do spokoju, przeglądasz różne wykresy techniczne i czytasz różne wiadomości, szukając powodów, dla których nie powinieneś zamknąć pozycji. Ale w głębi duszy wiesz, że w tę pozycję już nie wierzysz, po prostu nie chcesz jej puścić. Dlaczego tak wiele osób, mimo że wie, że powinno ustawić stop loss, nie chce podjąć działania? "Ponieważ rynek testuje nie umiejętności, ale ludzką naturę." Trzymanie pozycji to psychologiczna walka z samym sobą. Nie ustawienie stop loss nie wynika z tego, że nie wiesz, że to zły kierunek, ale z oporu przed przyznaniem się do błędu. W handlu zamknięcie pozycji to nie tylko likwidacja, to bardziej jak powiedzenie sobie: "Pomyliłem się", a to zdanie jest trudniejsze do wypowiedzenia niż strata pieniędzy. Szczególnie po dużym zaangażowaniu, jest to jeszcze trudniejsze. Im więcej emocji i dumy inwestujesz w jeden kierunek, tym trudniej przyznać, że się myliłeś. W tym momencie tracisz nie tylko pieniądze, ale także pytanie: "Jak mogłem się pomylić? Co jeśli teraz zamknę pozycję, a rynek się odbije?" Te silne wątpliwości sprawiają, że trudno ci podjąć decyzję, a ludzka natura w tym momencie wybiera opóźnienie, zamieniając nóż, który powinien zatrzymać krwawienie, w gwóźdź, który coraz głębiej wbija się w twoje ciało. Ustawienie stop loss oznacza stawienie czoła pewnemu bólowi, podczas gdy trzymanie pozycji zachowuje nadzieję. To inna, głębsza logika psychologiczna. Kiedy masz 10% straty, wiesz, że ustawienie stop loss oznacza rzeczywistą stratę 10%, ale jeśli trzymasz pozycję, wciąż istnieje nadzieja na powrót. Więc stawiasz zakład, że rynek cię doceni, że cena da ci szansę na godne wyjście, nawet jeśli w głębi duszy czujesz, że kierunek jest zły, nadal trzymasz się tej nadziei. Ale ta nadzieja z czasem zaczyna się psuć. Na początku pozwala ci się trzymać, później powoli ciągnie cię w dół. Z małej straty robi się katastrofa. Kiedy zaczynasz szukać wymówek dla pozycji, o której wiesz, że jest w złym kierunku, kiedy zaczynasz rysować linie, słuchać wskaźników i społeczności, aby pocieszyć siebie, tak naprawdę handel już się skończył, a pozostała tylko psychologiczna walka. Zbyt łatwo przeceniamy rolę racjonalności w handlu, a niedoceniamy destrukcyjnej siły emocji na koncie. Na koniec chciałbym podzielić się kilkoma doświadczeniami, które przez lata zgromadziłem, aby pokonać niechęć do ustawiania stop loss. Po pierwsze, ustaw stop loss jako część działania handlowego. Nie decyduj o stop lossie w momencie, gdy masz stratę, ale ustal go przed złożeniem zamówienia. Niezależnie od tego, czy opierasz się na poziomach technicznych, procentach czy kwotach, ten punkt musi być prawdziwą intencją, którą akceptujesz, że może zostać aktywowana, a nie nadzieją, że nie będzie musiał być użyty. Po drugie, zmniejsz przestrzeń na emocjonalne zakłócenia, mniej przeglądaj wiadomości i inne informacje. Trzymanie pozycji często wynika z ciągłego śledzenia rynku i wpływu jego wahań. Jeśli ustawiłeś stop loss, odejdź od ekranu i pozostaw tę decyzję systemowi. W przeciwnym razie za każdym razem, gdy rynek spada, będziesz się wahać, a potem jeszcze poczekasz. Po trzecie, zapisuj koszty każdej pozycji, której nie zamknąłeś. Każdą stratę zapisuj w notatniku. Nie robisz tego, aby się ukarać, ale aby zbudować pamięć i feedback. Zauważysz, że każda strata, którą trzymasz, ma w sobie słabość. Prawdziwa dyscyplina to nie tłumienie emocji, ale nauka ochrony swojego konta w kolejnych wyborach. Na koniec, trenuj siebie w okresie próbnym ustawiania stop loss. Ustal sobie wyzwanie, na przykład 10 razy z rzędu, aby ściśle przestrzegać stop loss, nie oceniając rynku, tylko wykonując system. Na końcu zauważysz, że twoje konto staje się czystsze, a twoje nastawienie staje się lżejsze. Pozbycie się trzymania pozycji nie jest czymś, co można osiągnąć z dnia na dzień, ale zdecydowanie warto to wytrenować. Trzymanie pozycji to nie tylko techniczny błąd, ale także sztywność sposobu myślenia. Wprowadza cię w logikę hazardzisty, w której wygrywasz lub przegrywasz. Prawdziwi dojrzali traderzy zawsze martwią się tylko o jedno pytanie: "Czy przetrwam na dłuższą metę?" Możesz ponieść stratę, ale nie możesz utknąć w tej pozycji, ponieważ nie przyszedłeś na rynek, aby udowodnić, że masz rację lub się mylisz, przyszedłeś, aby zarabiać pieniądze. Przyznanie się do błędu, ustawienie stop loss, wycofanie się - te działania nie są porażką, ale szacunkiem dla zasad, ochroną samego siebie. Ustawienie stop loss to nie porażka, to kwalifikacja tradera do pozostania przy stole. Życzę ci, abyś w handlu nauczył się puszczać, nie utknął w grze o trzymanie pozycji, ale skupił się na następnej właściwej okazji. Twoje konto nie potrzebuje, abyś udowadniał swoją wartość, tylko potrzebuje, abyś je chronił.