Coś głębszego dzieje się z ekosystemem @Mira_Network. Cicho kładą fundamenty dla pełnostackowej, zaufanej gospodarki AI, od surowego obliczenia po zweryfikowane podejmowanie decyzji. Zawsze mówimy o AI w łańcuchu, ale co to tak naprawdę oznacza? Oznacza to budowanie stosu infrastruktury, w którym każda warstwa ma wbudowaną weryfikację, od modelu po pamięć, od wyjścia po działanie. A partnerzy Miry każdy z nich zakotwiczają inną część tego stosu: – Płynność obliczeniowa (GAIB) – Wyjścia z dowodem zk (Lagrange) – Rozproszona inferencja (GaiaNet) – Pamięć w łańcuchu (Storacha) – Rozumowanie agent-agent (Think Agents, Autonome) – Logika RWA-fintech (Plume, Mantis) – Rury wykonawcze (Kernel, Monad) To rozproszony system operacyjny dla zweryfikowanej inteligencji, a Mira jest jądrem zaufania w centrum, decydując, które roszczenia są prawdziwe, zanim rozprzestrzenią się w dół. To middleware. Niewidoczne tory dla świata natywnego AI. A gdy ten stos się ustabilizuje, większość aplikacji nawet nie zauważy, że kierują przez #Mira. Ale zauważą. Ponieważ wszystko, co zbudowane bez weryfikacji, niezależnie od tego, czy to agent handlowy, asystent medyczny czy strategia zysku, ostatecznie zawiedzie w produkcji. Problem halucynacji to nie tylko błąd UX. To strukturalna przeszkoda dla autonomii. A Mira nie rozwiązuje tego sama, federuje to. Każdy nowy partner zaostrza pętlę wokół tego, jak może wyglądać zaufana AI. Mira gra długą grę.