bepaalde uit elkaar gaan echt mensen in één klap omdat ze al je hechtingstrauma's tegelijk triggeren en de pijn specifiek gaat over de breuk, die een vertegenwoordiging wordt van je kern persoonlijke falen om geliefd te zijn, niet de relatie. en er is een enorm verschil tussen de meeste breuken (die vervelend zijn) en breuken die letterlijk het leven van mensen voor een bepaalde periode ruïneren.

Ik denk dat dit een onderbelicht onderwerp is omdat de meeste mensen het zo beschamend vinden nadat ze uiteindelijk herstellen/zich beter voelen, omdat er een culturele narratief is dat "het niet zo erg is" of dat het pathetisch is om verwoest te zijn, dus bagatelliseren ze het.