Ik heb een nieuw boek over robotontwerp gekocht en een hoofdstuk gelezen. De auteur deelt drie leuke verhalen: Toen de auteur bij het pepper-team was, was het elke keer een uitdaging om pepper opnieuw op te starten. De ingenieurs moedigden hem elke keer aan en juichten toen hij opstartte. Blijkbaar ervaren mensen ook vreugde wanneer ze robots helpen. Toen pepper naar Frankrijk ging, was de taal niet goed ingesteld, waardoor hij alleen maar kon omhelzen. De Fransen hadden aanvankelijk een zekere afstand tot de robot, maar toen ze pepper om een omhelzing zagen vragen, gingen ze uit zichzelf omhelzen, en sommigen kusten zelfs pepper. De ouderen in het verpleeghuis vonden het niet erg dat pepper soms de vragen niet goed beantwoordde, maar ze hoopten wel dat peppers handen warm waren. Want dat was hun metgezel om mee te praten en gezelschap te hebben. Daarom verliet de auteur het pepper-team om een robot te maken die, hoewel hij de efficiëntie van de mens niet kan verhogen, wel de mens gelukkig kan maken. Dat is later lovot geworden.