Er zijn niet veel echt goede boeken op het AP Engelse syllabus. De reden hiervoor is simpel. De syllabusontwerpers proberen vermoedelijk Amerikaanse boeken te kiezen. En Amerikaanse literatuur is gewoon niet erg goed.

Een eenvoudige meetbare test van hoe goed een werk is, is hoe populair het is in verschillende landen en in de loop van de tijd. Sommige werken - de Ilias, Les Misérables, Shakespeare - raken de menselijke ziel diep genoeg om de tijd en cultuur te overstijgen. De Amerikaanse literatuur heeft gewoon niet veel geproduceerd dat hiermee kan wedijveren.

Dit is eigenlijk een tragische schande - omdat de Amerikaanse popcultuur dit op een absurd dominante manier heeft gedaan. Bij benadering is elke goede film of tv-show in de afgelopen eeuw Amerikaans.

De Grote Gatsby, De vanger in het rogge, Huck Finn; sommige opgeleide intellectuelen hebben misschien van hen gehoord, maar ze hebben gewoon niet zoveel impact. De Leeuwenkoning, Batman, de Godfather: deze hebben de zielen van generaties mensen over de hele wereld diep geraakt.

Stel dat een curriculumontwerper een cursus wilde ontwerpen die in wezen gericht is op het onderwijzen van studenten over geweldige Amerikaanse fictiewerken. Zo'n cursus zou bijna volledig gericht moeten zijn op popcultuur. Amerika is niet goed in het schrijven van romans. Maar het is absurd goed in tv en films.

@weakinstrument Maar je zou gemakkelijk een lijst kunnen maken van 20+ films die dat doen. Amerika bezit simpelweg een heel eeuw van menselijke creatieve output. Het staat gewoon niet in de boeken.

@weakinstrument @arpitrage Iedereen die is opgevoed in een cultuur heeft de neiging te denken dat alles in hun cultuur het beste ooit is, het is gewoon zo dat ze soms gelijk hebben (Batman) en soms niet (Catcher in the Rye)