ik werk bij meta. hr-systemen. voornamelijk comp-verwerking. rustige baan. stabiel. soms dagdroom ik over met pensioen gaan in Portugal. vandaag kwam er een pakket binnen in mijn wachtrij. basis + bonus + aandelen. lijkt normaal op het eerste gezicht. dan open ik de details. $1.000.000.000 over vier jaar. plus ondertekening. plus minimum jaar 1: $100m. ik staar ernaar alsof het een typfout is. controleer de naam. controleer het niveau drie keer. onderzoeker. coolcoolcool. dus nu moet ik dit invoeren in workday. ik plak het eerste nummer, het veld geeft een foutmelding. “waarde moet onder $99.999.999 zijn.” lol. oké. ik probeer het te splitsen. basis in één bucket, aandelen in een andere. nee. ik probeer wetenschappelijke notatie. het rondt het naar beneden af. de systeem kan een miljard dollar niet AAN. ik bel iemand van de payroll-infrastructuur. vertel ze dat ik een 10-cijferig comp-pakket heb. ze denken dat ik een grapje maak. ik stuur de aanvraag door. ze worden stil. “we moeten dit escaleren,” mompelt iemand. “naar wie?” vraag ik. “god, misschien.” het volgende wat ik weet is dat zuck's chief of staff in de thread zit. nu zit ik in een thread met zuck. vanwege een nummer. dan kom ik erachter dat de man het aanbod heeft afgewezen. zei gewoon nee. geen onderhandeling. geen tegenbod. gewoon... nee. ik maximeer al 11 jaar mijn 401k en deze man zei nee tegen een miljard dollar alsof hij dessert oversloeg. ik sluit het ticket. verwijder het concept. maak een wandeling. & dan heroverweeg ik alles.