Niemand twijfelt eraan dat een gewone man het in deze wereld kan maken: maar we eisen niet genoeg kracht om ermee om te gaan, maar genoeg kracht om het te veranderen. Kan hij het genoeg haten om het te veranderen, en toch genoeg van het leven houden om het de moeite waard te vinden om te veranderen? Kan hij omhoog kijken naar het kolossale goede zonder ooit instemming te voelen? Kan hij omhoog kijken naar het kolossale kwaad zonder ooit wanhoop te voelen? Kan hij, kortom, niet alleen een pessimist en een optimist zijn, maar een fanatieke pessimist en een fanatieke optimist? Is hij genoeg een heiden om voor de wereld te sterven, en genoeg een christen om ervoor te sterven? In deze combinatie, volhoud ik, is het de rationele optimist die faalt, de irrationele optimist die slaagt. Hij is bereid om het hele universum te verwoesten voor de zaak ervan.