Droga Długu Jest sposób życia, który jest tak głęboko wpleciony w tkankę amerykańskiej kultury, że większość ludzi nie jest w stanie go już dostrzec. Nazywam to drogą długu. Cicha, tragiczna wymiana wolności na wygodę. Dług sprzedawany jest jako narzędzie, most, krok naprzód. Ale w rzeczywistości to psychologiczna klatka z niewidzialnymi prętami. W momencie, gdy zaciągasz dług, nie tylko pożyczasz pieniądze, pożyczasz pewność. A wraz z tą pewnością tracisz coś świętego: otwartość swojej przyszłości. Bo czym jest przyszłość, jeśli nie możliwością? Ogromna, nieokreślona przestrzeń, w której może się zdarzyć wszystko? Kiedy zaciągasz dług, predefiniujesz tę stronę. Zobowiązujesz się do fabuły, zanim jeszcze wiesz, kim będziesz w następnym rozdziale. Gdy przyszłość jest zdefiniowana, nadzieja eroduje. Twój mózg odczuwa to, zanim jeszcze to wyartykułujesz. Iskra, która kiedyś pochodziła z wyobrażania sobie różnych ścieżek, zaczyna gasnąć. Twoje ciało wchodzi w tryb przetrwania. Ekscytacja zamienia się w napięcie. Otwartość zamienia się w ciężar. To, co kiedyś było życiem pełnym niepewności, staje się harmonogramem płatności. Odliczaniem. I dlatego lęk kwitnie w życiu żywionym przez dług. Lęk rozwija się w dwóch miejscach: przeszłości i przyszłości. Żywi się żalem i żywi się strachem. Dług przywiązuje cię do obu. Kapitał staje się ciężarem twojej przeszłej decyzji, a odsetki stają się podatkiem na twoje przyszłe ja. To podwójne związanie... twoja obecność zakuta w dwa bieguny, które nie mają nic wspólnego z dzisiaj. Możesz próbować żyć "tu i teraz". Ale tak długo, jak te kotwice są na miejscu, twój układ nerwowy zna prawdę: nie jesteś wolny. A może to jest najgorsza część. Nie same pieniądze. Nie stopy procentowe. Ale cicha, wewnętrzna zmiana z "mógłbym być kimkolwiek" na "już podpisałem na linii przerywanej". Widziałem to wielokrotnie. Utalentowani, żywi ludzie powoli tracą swoją żywotność, nie z powodu porażki, ale z powodu zobowiązań finansowych. Nie czują, że wybrali swoje życie. Czują, że je spłacają. Ryzyko staje się nieodpowiedzialne. Wolność staje się przerażająca. Zawsze mówię ludziom: unikaj długu osobistego za wszelką cenę. Nie dlatego, że to finansowo nieodpowiedzialne, chociaż często tak jest. Ale dlatego, że nic tak cicho, tak dokładnie nie okrada chwili obecnej, jak przyszłość, którą już sprzedałeś.