Te veel oprichters blijven vastzitten op de verkeerde berg. Niet per ongeluk, maar omdat een investeerder hen op de eerste heuvel in zicht heeft geduwd. Dit is het gevaar van gecommodificeerd kapitaal en de lean startup-filosofie.

Versnellen met het eerste goede idee kan logisch zijn als investeringsstrategie als je veel investeringen doet. Maar het kan je bedrijf verdoemen. Voor investeerders is het een cheque, voor jou zijn het jaren.

Het probleem is dat het te gemakkelijk is om het geld van een investeerder te vervangen door je eigen overtuiging. Dat is de eerste stap naar ellende.

Je wilt niet ontdekken wat er gebeurt als kleine successen de waarderingen van durfkapitaal ontmoeten. Je bereikt $1M ARR en de omzetgroei stagneert. De gebruikersacquisitie vertraagt. Je sterft niet, maar er is een sluimerende angst dat je stil staat.

Dat is een lokale piek. Als je je bedrijf op dat doel bouwt, is het moeilijk om te ontsnappen. Een investeerder heeft je geld gegeven om een idee uit te voeren, en dat heb je gedaan, en nu zit je vast.

Plotseling verandert de goede pijn van te veel werk in de slechte pijn van het vrezen om het te doen. En je leert de waarheid: Startups sterven niet omdat ze zonder geld komen te zitten. Ze sterven wanneer oprichters zonder energie komen te zitten. Wanneer ambitie vervaagt, verhongerd in de verkeerde achtervolging.

Dit is waarom ik gepassioneerd ben om oprichters te helpen groter te dromen bij @southpkcommons. Niemand heeft spijt van het nemen van de grotere sprong. Ze hebben spijt van de jaren die verspild zijn aan wat ze altijd vreesden misschien het verkeerde idee was.