Ik ben lang genoeg aanwezig geweest om te zien hoe Web2 makers voor de gek houdt, maar er komt nauwelijks enige waarde terug naar de oorspronkelijke stem erachter. Dus toen ik voor het eerst @campnetworkxyz ontdekte, zag ik een ander blauwdruk voor het internet. Dit is wat voor mij klikte: Camp behandelt content als intellectueel eigendom. ▸ Een tweet? Een remixtbaar bezit. ▸ Een nummer? Een bron van royalty's. ▸ Zelfs een meme? Geregistreerd en beschermd, met toeschrijving standaard ingebouwd. ➥ En die ene verschuiving die alles wat we online maken als eigendom behandelt. We hebben in een wereld geleefd waar AI-modellen het internet afschrapen voor data, kunstenaars worden gekopieerd zonder krediet, en platforms miljarden verdienen aan gebruikersinhoud zonder een cent terug te sturen. Met Camp stellen ze een vraag: "Wat als je alles wat je creëert kunt registreren, kunt bewijzen dat het van jou is, en anderen het kunnen laten gebruiken terwijl jij nog steeds verdient aan elke remix, elke hergebruik, elke interactie?" ➥ Dat is niet alleen eerlijk. Dat is krachtig. In het echte leven zou dit de creator economie kunnen verschuiven. Stel je voor: ▸ Een 17-jarige rapper in Manila plaatst een couplet → 3 jaar later wordt het in 5 talen geremixt → zij verdient nog steeds. ▸ Een Vietnamese ontwerper deelt een meme-sjabloon → gebruikt in 100 campagnes → hij krijgt elke keer een deel. ▸ Een dichter uploadt een kort stuk → een AI-model traint erop → toeschrijving stuurt krediet en inkomsten terug naar de bron. ➥ Dat is wat onchain toeschrijving mogelijk maakt. Camp is een infrastructuur voor creatieve economieën, gesteund door toeschrijving, niet speculatie. Met Camp stoppen we met het huren van aandacht en beginnen we met het opbouwen van eigendom. Dat is waarom ik blijf delen over hen.. Want als ze het goed doen, zal Camp niet alleen Web3 veranderen. Het zal veranderen hoe we expressie zelf waarderen.