Er is één dag in de geschiedenis van New York, één dag in de Amerikaanse geschiedenis, waarop elk verschil verdween. Politiek deed er niet toe. Waar je vandaan kwam deed er niet toe. Het enige dat ertoe deed was onze stad, onze natie en de mensen die het thuis noemen. Die dag was 11 september 2001. New Yorkers werden één familie. Vreemden droegen vreemden naar beneden via de trappen. Buren openden hun deuren voor mensen die ze nog nooit hadden ontmoet. En onze eerste hulpverleners, onze brandweermannen, politieagenten en EMT's, stormden zonder aarzeling de gevaar in. Velen kwamen nooit terug. Ze gaven hun leven zodat anderen konden leven. Vandaag herinneren we hen. We herinneren ons de onschuldige levens die te vroeg zijn afgebroken. En we herinneren de geest van New York, de veerkracht, de moed, de liefde, die oprijst uit de rook en as. Op deze dag staan we opnieuw samen als één stad, één volk, verenigd in herinnering en in kracht.