Nie wierzę, że kryzys płodności jest w swojej istocie związany z czynnikami ekonomicznymi. Spośród moich około 20 najbliższych przyjaciół z Harvardu, tylko dwóch z nas ma dzieci w wieku 30 lat. To wszystko osoby w top 1-5% dochodów w swojej grupie wiekowej, niezwykle uprzywilejowane pod względem bezpieczeństwa pracy. Nie mają dzieci, i to nie dlatego, że obawiają się, że ich na nie nie stać. Po prostu robią inne rzeczy. Podróżują po Europie, lecą do Las Vegas na koncerty, lub koncentrują się na swoich karierach/zainteresowaniach/hobby. Mają zbyt wiele do zrobienia „przed dziećmi”, więc czekają. Wielu ludzi w mojej grupie rówieśniczej utknęło w pewnym rodzaju stagnacji, próbując nieskończoność wydłużyć swoje dwudziestolecie. „Millenialsi myślą, że wciąż są nastolatkami”, jak to ujął Logo. Dlatego postrzegam kryzys płodności jako bardziej duchowy problem. Ludzie nie mają pragnienia zakładania rodzin. A dlaczego mieliby, skoro znacznie większy ciężar kulturowy kładzie się na takie rzeczy jak osobisty rozwój, osiągnięcia zawodowe i „dobrą zabawę”. Bycie rodzicem nie jest wysokim statusem, w taki sposób, w jaki bycie założycielem, lekarzem czy zdobycie doktoratu jest. Niepewność ekonomiczna zawsze istniała i zawsze będzie istnieć. To nie to podniesie wskaźniki płodności. Wskaźniki płodności wzrosną, gdy wychowanie dzieci stanie się domyślnym pierwszym priorytetem, a nie drugim czy trzecim priorytetem, do którego „przechodzi się” po wielu osobistych osiągnięciach. Wymaga to fundamentalnie innej narracji kulturowej, która przekształca ludzi wokół projektu, który jest większy niż oni sami.

PCOS jest skomplikowane, ale rozwiązanie może być tak proste, jak poprawa zdrowia jelit. Wiele kobiet z PCOS ma również problemy z jelitami i stanami zapalnymi, co prowadzi do insulinooporności niszczącej ich organizmy. Przywrócenie zdrowia jelit zmniejsza stan zapalny i pomaga kontrolować poziom cukru we krwi. Efektem są zdrowsze cykle, utrata wagi i powracająca płodność.

Rozmawiałam wczoraj z pacjentką Ferta i podzieliła się czymś tak potężnym. Głęboko w sobie wiedziała, że waga, którą przybrała po rozpoczęciu naszego protokołu, była dokładnie tym, czego jej ciało potrzebowało. Ale jako kobieta, tak trudno to zaakceptować. Szczególnie gdy twoje ubrania nie pasują i czujesz, że nie spełniasz oczekiwań społeczeństwa, aby być szczupłą. Byłam tam. Rozumiem. To trudne. Jedną z najtrudniejszych prawd o płodności jest to, że często wymaga ona nieco więcej tkanki tłuszczowej niż nowoczesna „idealna” sylwetka. Ale gdy zobaczysz małych ludzi biegających wokół, których stworzyłaś, ta miękkość wydaje się w 100% tego warta.

Żadna kobieta nie powinna musieć łączyć informacji z laboratoriów i porad od dziesiątek specjalistów, aby dowiedzieć się, dlaczego nie może zajść w ciążę. Niestety, taka jest dzisiaj rzeczywistość.

Udana runda IVF to nie rozwiązanie. To obejście. Wciąż jesteś bezpłodna. Technologia po prostu wykonała pracę, której twoje ciało nie mogło.

„Jesteś zdrowa, ale po prostu masz pecha.” To jest to, co większość lekarzy mówi lub sugeruje kobietom, które nie mogą zajść w ciążę. To jest gaslighting. Zawsze jest jakiś powód.

Płodność wymaga nadmiaru. Nadmiaru składników odżywczych, energii, czasu i przestrzeni. Jeśli prowadzisz życie na skraju wytrzymałości i ledwo dajesz radę, dlaczego twoje ciało miałoby kiedykolwiek pomyśleć, że to dobry czas na rozmnażanie?

Tak wiele kobiet obwinia się za to, że nie mogą zajść w ciążę. Twoje ciało nie jest zepsute. Po prostu otrzymuje sygnały, które mówią mu, że nie jest bezpieczne do reprodukcji. Głęboko w sobie jesteś płodna. Musisz tylko na nowo odkryć tę moc w sobie.

Twoje „normalne” laboratoria nie są normalne. Są przeciętne. Przeciętność w dzisiejszym świecie = zapalenie i bezpłodność.

Opór na insulinę jest przyczyną większej liczby problemów z płodnością, niż większość lekarzy zdaje sobie sprawę. Insulina to hormon mistrz. Wpływa na jakość jaj, owulację, implantację... praktycznie na wszystko. Naprawa wszelkich problemów z poziomem cukru we krwi zwiększy Twoją płodność dziesięciokrotnie.