Zadziwia mnie, że niektórzy uważają moją odmowę apelów do "suwerenności" monetarnej za szokującą, ponieważ nie proszę o nic więcej, jak tylko o to, aby argumenty na rzecz państwowego zapewnienia lub kontroli mediów wymiany były uzasadnione na tych samych podstawach dotyczących dobra publicznego, które są używane do uzasadnienia innych działań rządowych. 1/

Odwołania do "suwerenności monetarnej" to jedynie wymówka: próba zastąpienia średniowiecznego pojęcia rzeczywistymi argumentami, że niektóre lub wszystkie media wymiany kwalifikują się jako "dobra publiczne", są naturalnymi monopolami lub w inny sposób nie mogą być bezpiecznie dostarczane przez sektor prywatny. 2/

Nie twierdzę, że rząd nie powinien mieć nic wspólnego z pieniędzmi. Odrzucam przeciwny pogląd, a mianowicie, że kontrola państwowa nad pieniędzmi jest suwerennym przywilejem, którego nie można kwestionować. W nowoczesnych demokracjach nie ma, ani nie powinno być, czegoś takiego.