Gra o wpływy wśród rzekomych graczy wygląda na to, że fabuła zmierza w kierunku najlepszego scenariusza, o którym wcześniej rozmawialiśmy w kontekście Trumpa: mianowicie, że Powell dobrowolnie zrezygnuje. Problem z przekroczeniem budżetu na renowację budynku Fedu może zostać wyolbrzymiony, a przekroczenie budżetu można interpretować jako nadużycie, a składanie fałszywych zeznań na przesłuchaniach w Kongresie to po prostu składanie fałszywych zeznań (jeśli Powell w niektórych kluczowych punktach będzie się wymigiwał, może to zostać zakwalifikowane jako fałszywe zeznanie). Następnie media mogą to nieustannie wyolbrzymiać, rezygnując z walki o ścieżkę polityki monetarnej i skupiając ogień na nadużyciach i fałszywych zeznaniach, co wywrze ogromną presję na Powella, zmuszając go do dobrowolnej rezygnacji. Teraz wszystko zależy od tego, czy Powell będzie kontynuował opór w obronie historycznej misji niezależności Fedu, czy też nie wytrzyma presji i dobrowolnie zrezygnuje. Jeśli Powell naprawdę nie wytrzyma presji i zrezygnuje, krótko-terminowo będzie to szok dla rynku, a obrońcy obligacji będą się obawiać, że długoterminowe obligacje wymkną się spod kontroli, co w krótkim okresie podniesie rentowność długoterminowych obligacji, a aktywa ryzykowne będą pod presją; jak wcześniej wspomniano, siła tego szoku powinna być średnia lub mała. Gdy Trump potwierdzi swojego następcę, rynek prawdopodobnie zinterpretuje to jako "gołębi zwrot", oczekując, że Fed będzie zmuszony do obniżenia stóp procentowych bez recesji, co wówczas złagodzi i podniesie nastroje paniczne.