De strijd rond Powell lijkt zich te ontwikkelen naar het beste scenario dat we eerder bespraken over Trump: namelijk dat Powell vrijwillig aftrad. Het probleem van de overschrijding van de renovatiekosten van het gebouw van de Federal Reserve kan worden opgeblazen, en de overschrijding kan worden gezien als wanbeheer; valse verklaringen tijdens het congres kunnen worden beschouwd als meineed (als Powell op bepaalde cruciale punten vaag is, kan dat in de grote mand van valse verklaringen worden geplaatst). Vervolgens kan de media dit oneindig vergroten, de strijd over het monetair beleid opgeven en de focus leggen op wanbeheer en valse verklaringen, wat enorme publieke druk op Powell zal uitoefenen en hem zal dwingen om vrijwillig af te treden. Het is afwachten of Powell zal volhouden en de historische missie van de onafhankelijkheid van de Federal Reserve zal verdedigen, of dat hij de druk niet kan weerstaan en vrijwillig aftreedt. Als Powell echt de druk niet kan weerstaan en afkomt, zal dat op korte termijn ook een schok voor de markt zijn; obligatiebeleggers maken zich zorgen over de toekomstige controle over langlopende obligaties, wat op korte termijn ook de rendementen op langlopende obligaties zal verhogen, en risicovolle activa zullen onder druk komen te staan. Zoals eerder besproken, zou de impact van deze schok van gemiddelde grootte moeten zijn. Zodra Trump een opvolger heeft aangewezen, zal de markt dit waarschijnlijk interpreteren als een "dovish shift", met de verwachting dat de Federal Reserve gedwongen zal worden om de rente te verlagen zonder dat er een recessie is, wat de paniekgevoelens zal verlichten en weer zal doen stijgen.